پاستورولوزیس

Pasteurellosis

شکل حاد: سپتی سمی یا خونریزی در پوست، باله ها و اندام های داخلی اتفاق می افتد. مزمن: در بافت کلیه و طحال ماهی های مبتلا ایجاد ضایعات گرانولوماتوز به شکل کانون های سفید رنگ می نماید، تلفات در دمای 18 تا 20 درجه

علت ایجاد بیماری
در سال 1963 برای نخستین بار باکتری Pasteurellosis از تلفات ماهی های سوف سفید و باس مخطط موجود در خلیج چساپیک جدا گردید. قیاسی و همکاران در سال 1380 در پی بروز تلفات در ماهیان قزل آلای رنگین کمان انگشت قد در یکی از کارگاههای پرورشی مازندران موفق به جداسازی باکتری های گرم منفی و میله ای کوتاه شدند که براساس بررسیهای مورفولوژیک، فیزیولوژیک و بیوشیمیایی شبیه سویه های پاستورلاپسیسیدا ( فتوباکتریوم پسیسیدا) بودند، که می توان اولین گزارش پاستورلوزیس باشد. روش انتقال بیماری ناشناخته است، هر چند تماس ماهی به ماهی و همچنین، وجود یک ناقل بی مهره برای انتقال پیشنهاد شده است.

پیشگیری
چندین واکسن تجاری علیه این بیماری به بازار معرفی شده است لیکن اثر این واکسن ها بسته به گونه های ماهی، وزن ماهی، فرمول واکسن و استفاده همزمان از محرک ایمنی، متفاوت است. این بیماری از طریق ماهیان آلوده و تخم چشم زده آلوده منتقل می شود که در این خصوص بکار بردن اصول بهداشت و پیشگیری نقش عمده ای در کنترل بیماری دارد.